του Στέφανου Σκλαβενίτη, managing director της Flipside
Σήμερα το πρωί αποφάσισα να αλλάξω λίγο τις συνήθειές μου. Έτσι πριν φύγω για δουλειά αποφάσισα να μην κάνω zapping στα νέα της ημέρας αλλά να δω ένα ντοκιμαντέρ για τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Συγκεκριμένα για την έμφυτη σιγουριά του εγκεφάλου μας, που νομίζει ότι γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ όσα πραγματικά γνωρίζει!
Αυτή η ορμέμφυτη κατάσταση δεν έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση ούτε είναι συνώνυμη με τον ‘ξερολισμό’ που τυχόν συναντάτε λίγο πιο συχνά γύρω σας τελευταία. Είναι η πραγματική άγνοια του εγκεφάλου που όντως δεν γνωρίζει πολλά πράγματα αλλά δυσκολεύεται να το αποδεχθεί. Γιατί το κάνει αυτό; Είναι -μεταξύ άλλων-η άμυνά του ώστε να μην χρειάζεται να παίρνει εξαρχής κάθε απόφαση από το μηδέν, υπολογίζοντας τα δεδομένα ένα προς ένα. Για μένα που πήρα το πρωινό μου καφεδάκι με αυτές τις πληροφορίες καταλαβαίνετε τι σήμαινε η εκπομπή!!! Πρακτικά, όμως, τι σημαίνει για όλους μας που ξεκινούμε κι αυτή τη σεζόν δουλεύοντας κι ελπίζοντας σε ένα καλύτερο αύριο για τις επιχειρήσεις μας και φυσικά για τη ζωή μας;
Μηδένισε το κοντέρ
Εκτός από το κοινότυπο ‘γέμισε τις μπαταρίες σου αυτό το καλοκαίρι και γύρνα ξεκούραστος και ανανεωμένος’, ίσως μια ακόμα καλύτερη ευχή που θα μπορούσατε να δώσετε ή να πάρετε είναι το ‘μηδένισε το κοντέρ, κάνε ένα restart’.
Μια ευχή πιο βολική γιατί το restart δεν αφορά μόνο τον χρόνο των διακοπών, ουσιαστικότερη γιατί είναι κάτι μάλλον που δεν έχεις ξανακάνει και πιο αποτελεσματική γιατί επιτέλους θα σε βοηθήσει να αποκτήσεις καινούρια set of skills! Βλέπεις όταν ξεκουράζεσαι το κάνεις για λόγους επιβίωσης, είναι θέμα ανάγκης να βγάλεις και τον επόμενο χειμώνα χωρίς να κλατάρεις σωματικά ή ψυχολογικά-εξαρτάται από τον τύπο της εργασίας σου. Το να μπεις στην διαδικασία, όμως, να επαναπροσδιορίσεις τι ξέρεις και δεν ξέρεις, τι νομίζεις ότι κατέχεις ως γνώση και τι όχι, δεν είναι θέμα επιβίωσης μέχρι που τελικά…γίνεται!
Ένα παράδειγμα
Ένα πολύ απλό παράδειγμα είναι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Ένα πτυχίο στην κορνίζα είναι άχρηστο (εκτός κι αν παίρνεις κάποιο πενιχρό επίδομα γι’ αυτό), σε αντίθεση με το να ξέρεις πραγματικά αυτή την γλώσσα. Αν λοιπόν νομίζεις ότι γνωρίζεις μια γλώσσα, αυτό συμβαίνει είτε γιατί όντως την μιλάς είτε γιατί ίσως νομίζεις ότι ακόμα μπορείς να συνεννοηθείς με κάποιον γηγενή της χώρας όπου χρησιμοποιείται αλλά στην πραγματικότητα σου είναι-πια-πολύ δύσκολο! Επομένως, ή παραδέχεσαι ότι δεν την γνωρίζεις την γλώσσα και κάνεις κάτι γι’αυτό είτε υποχωρείς σε επίπεδο γνώσεων και skills σε σχέση με τον ανταγωνισμό που μπορεί να την μιλήσει (στη θέση της γλώσσας μπορείς να βάλεις φυσικά όποιο άλλο skill θες). Και ο ανταγωνισμός επελαύνει…
Άλλο κάνω την δουλειά, άλλο διαχειρίζομαι την δουλειά
Το πρόβλημα με όσους έχουν ήδη ένα καλό set of skills είναι πως επαναπαύονται. Δυσανασχετούν στην αλλαγή. Ίσως δυσφορείτε μέσα σας εν μέρει διαβάζοντας ακόμα και αυτό το κείμενο. Όμως, σίγουρα μέσα σας γνωρίζετε ότι η γνώση εκτός από το να αποκτιέται μπορεί να χάνεται κιόλας. Με το να ‘διαχειρίζεστε’ την δουλειά, φυσικά αποφεύγετε την κοπιώδη προσπάθεια της απόκτησης νέων γνώσεων, ελπίζοντας ότι η εμπειρία θα υπερκεράσει την έλλειψη γνώσεων όταν αυτές θα χρειαστεί να αντιπαρατεθούν με τις γνώσεις κάποιου νεότερου ή πιο φρέσκου στην μαθησιακή διαδικασία από εσάς. Μπορεί όντως να συμβεί αυτό (εξαρτάται κι από τον κλάδο που δραστηριοποιείστε)…Δηλαδή, να την σκαπουλάρετε! Όμως, η αλήθεια είναι πως όλο και πληθαίνουν οι περιπτώσεις που αυτό που γνωρίζεις (ναι, στο λέω προσωπικά) δεν είναι αρκετό. Και πρέπει να ρίξεις δουλειά για να ορμήξεις προς το επόμενο milestone, όχι απλά να περιφέρεις την αυτοπεποίθηση που έχει ο εγκέφαλός σου που νομίζει ότι γνωρίζει τα πάντα τριγύρω!
Συμπερασματικά
Άλλο δουλεύω κι άλλο ‘δουλεύω’, άλλο γνωρίζω κι άλλο ‘γνωρίζω’…Κι αν οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν σε ποια κατηγορία ανήκετε, τουλάχιστον ας γνωρίζετε εσείς 😉
Καλή σχολική χρονιά!
